امیدوارم از شعر های رمانتیک و احساسی خوشتون بیاد

                                             وبعداز رفتنت

شبی از پشت یک تنهایی نمناک و بارانی تو را با لهجه ی گلهای نیلوفر            

صدا کردم

                                   تمام شب برای باطراوت ماندن باغ قشنگ

                 ارزوهایت

                                دعا کردم

پس از یک جستجوی نقره ای در کو چه های ابی احساس          تو را

         از بین گلهایی که در تنهایم رویید

                                                       جدا کردم

و تو

      در پاسخ آبی ترین موج تمنای دلم گفتی             دلم

                                        حیران وسرگردان چشمانیست  رویایی

ومن

تنها برای دیدن زیبایی ان چشم

                                             تورا در دشتی از تنهایی وحسرت

                                                                              رهاکردم

همین بود اخرین حرفت      ومن        بعد از عبور تلخ و غمگینت

حریم چشمهایم

                 را بروی اشکی از جنس غروب ساکتونارنجی  خورشید

    وا کردم

                                                  نمیدانم چرا رفتی

نمی دانم چرا؟؟؟      شاید خطا کردم

بی آنکه فکر غربت چشمان من باشی

                                                    نمیدانم کجا

                                                                     تاکی

                                                                            برای جه؟

ولی رفتی و بعد از رفتنت       باران

                                                           چه معصومانه میبارید

وبعد از رفتنت

                 رسم نوازش در غم خاکستری

                                                                 گم شد

                           وبعد از رفتنت

یک قلب دریایی ترک برداشت

                                     و گنجشکی که هر روز از کنار پنجره 

با مهربانی

                 دانه بر میداشت

                                                 تمام بالهایش

غرق در اندوه وغربت شد

                                                             و بعد از رفتن تو

آسمان جشمهایم غرق باران شد

                                    وبعد از رفتنت انگار کسی حس کرد

که من 

           بی تو

                       تمام هستی ام

                                                   از دست

                                                                   خواهد رفت

                                                             کسی حس کرد

                                           که من بی تو

                             هزاران بار در

                 هرلحظه

خواهم مرد

وبعد از رفتنت دریا چه بغضی کرد

                                              کسی فهمید تو نام مرا

                      از یاد خواهی برد

ومن

     با آنکه میدانم

تو هرگز

         یاد من را

باعبور خود

     نخواهی برد

                                               هنوز آشفته ی چشمان زیبای 

تو هستم

                       ببین که سرنوشت انتظار من چه     خواهد شد

وبعد از این همه طوفان

                                  و وهمو 

                                            پرسشو تردید

کسی از پشت قاب پنجره آرام و زیبا گفت:

                                                                  تو هم در

پاسخ این بی وفایها

                                        بگو در راه عشق و انتخاب تو

             خطا کردم

ومن در حالتی مابین اشک وحسرت و تردید

                                                                          کنار

انتظاری که بدون پاسخ و سرد است  

                                                       ومن

                        در اوج پاییزی ترین ویرانی یک دل

میان غصه ای از جنس   

                                                    بغض کوچکی ابری

 نمی دانم چرا  رفتی؟

شاید به رسم عادت

                            پروانگی مان باز

                                            برای شادی و خوشبختی

باغ قشنگ آرزوهایت

                                                                  دعا کردم

با سلام

دوستان از انجا که من به شعر خیلی علاقه دارم امیدوارم شماهم با خواندن مطالب من به شعر علاقه پیدا کنید.

 کوچه
اثر: فريدون مشيری
بی تو مهتاب شبی از آن کوچه گذشتم،
همه تن چشم شدم خيره به دنبال تو گشتم،
شوق ديدار تو لبريز شد از جام وجودم،
شدم آن عاشق ديوانه که بودم،
در نهان خانه ی جانم گل ياد تو درخشيد.
باغ صد خاطره خنديد،
عطر صد خاطره پيچيد:
يادم آمد که شبی با هم از آن کوچه گذشتيم.
پرگوشوديم و در آن خلوت دلخواسته گشتيم.
ساعتی بر لب آن جوی نشستيم.
تو همه راز جهان ريخته در چشم سياهت
من همه محو تماشای نگاهت.
آسمان صاف و شب آرام.
...
يادم آيد تو به من گفتی: از اين عشق حذر کن!
لحظه ای چند بر اين آب نظر کن!
آب، آيئنه عشق گذران است،
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است!
باش فردا که دلت با دگران است!
تا فراموش کنی، چندی ازين شهر سفر کن!
با تو گفتم حذر از عشق؟ ندانم
سفر از پيش تو؟ هرگز نتوانم
روز اول که دل من به تمنای تو پرزد
چون کبوتر لب بام تو نشستم
تو به من سنگ زدی! من نه رميدم نه گسستم.
باز گفتم که تو صيادی و من آهوی دشتم!
تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم!
حذر از عشق ندانم. سفر از پيش تو هرگز نتوانم، نتوانم!
...
يادم آيد که دگر از تو جوابی نشيندم.
پای در دامن اندوه کشيدم.
نگسستم، نرميدم...
رفت در ظلمت غم آن شب و شبهای دگر هم!
نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم!
نه کنی از آن کوچه گذر هم!...
بی تو اما، به چه حالی من از آن کوچه گذشتم...
فريدون مشيری
www.badform.com